wrzesień, 2022

Jak turystyka kulturowa wpływa na dziedzictwo niematerialne?

Autor: Armin Mikos von Rohrscheidt, Michał Kępski, Monika Herkt, Krzysztof Kasprzak, Beata Raszka, Kamila Baraniecka-Olszewska, Joanna Dziadowiec-Greganić, Andrzej Iwo Szoka, Andrzej Szoszkiewicz, Arkadiusz Jełowicki i Paweł Plichta

Ujmując dziedzictwo jako procesualnie zmieniający się zbiór elementów przeszłości przekształcanych w teraźniejsze doświadczenia [Ashworth 2015], do jego niematerialnych przykładów zaliczać można wiele tradycyjnych, jak i współczesnych praktyk. Są to m.in. zwyczaje, bajki i legendy, opowieści, przepisy i smaki, sztuki widowiskowe i tradycje muzyczne, wiedza, rzemiosło i różnorodne zachowania świąteczne lub codzienne oraz towarzyszące im materialne korelaty (narzędzia, przedmioty, przestrzeń kulturowa). Jednym z kluczowych czynników w definiowaniu dziedzictwa niematerialnego jest także przekaz międzypokoleniowy. Żywa społecznie transmisja treści kulturowych warunkuje praktykowanie dziedzictwa. Problem ten ma charakter uniwersalny i dotyczy zarówno pierwotnego obszaru występowania dziedzictwa niematerialnego, jak i możliwość jego praktykowania poza konkretnym kontekstem przestrzennym, np. na emigracji.

Przekaz międzypokoleniowy może być jednym z czynników wpływających na ochronę dziedzictwa. Ta jednak obejmuje także inne działania, jak identyfikacja, dokumentacja, badanie, zachowanie, zabezpieczenie, promowanie, wzmacnianie czy rewitalizacja poprzez edukację formalną i nieformalną [UNESCO 2003].

Jaką rolę w tych procesach pełni lub powinna pełnić turystyka kulturowa? Czy możliwa jest ochrona dziedzictwa niematerialnego przez praktyki turystyczne? Czy turystyka kulturowa uczestniczy w transmisji międzypokoleniowej dziedzictwa niematerialnego? Jakie są tego przykłady bądź antyprzykłady? Czy produkty turystyczne umożliwiają praktykowanie dziedzictwa niematerialnego osobom z doświadczeniem migracji? Jak turystyka kulturowa wpływa na dziedzictwo niematerialne?

Tagi: