Celem artykułu jest zbadanie, jakie zmiany wprowadzono w sposobie kreowania interakcji i aktywności w przestrzeni muzeów. Zastosowano podejście jakościowe oraz metodykę wielokrotnego studium przypadku. W sposób przekrojowy przeanalizowano, jakie zmiany wprowadzono w sposobach formowania interakcji i aktywności
w przestrzeni muzeum. Zwrócono uwagę na perspektywę czasową- czy pewne modyfikacje zostaną utrzymane, czy też preferowane są poprzednie formy budowania interakcji. Wobec wpływu sytuacji epidemiologicznej na muzea, jest to zagadnienie warte eksploracji. Niepewność dotycząca przyszłej sytuacji sprawia, że rozważane zmiany mogą dotyczyć nie tylko perspektywy krótkofalowej, ale być kolejnym motorem zmian w muzeach.
