Wenecja. Historia, mity, tajemnice
Autor: Philip Curnow
Wydawnictwo: "National Geographic"
Rok wydania: 2009
Liczba stron: 176
Oprawa: miękka
ISBN: 978-83-7596-027-3
|
Anna Rzepa
Wenecja. Historia, mity, tajemnice
Philip Curnow
Wenecja - miasto gondolierów i karnawału.
Wenecja to magiczne miasto. Bazylika św. Marka, Kanał Grande czy Pałac Dożów są nielicznymi spośród wielu
atrakcji, które każdy turysta przybywający do niego musi zobaczyć. Czym zachwyca? Absolutnie wszystkim.
Ciekawą historią, położeniem, pięknymi zabytkami, atmosferą i… niesłychaną liczbą mostów (jest
ich aż 419!). Może właśnie dlatego przyciąga coraz większe tłumy turystów i nowych mieszkańców. Taka
Wenecja - niezwykła i fascynująca - została opisana w przewodniku pt.: Wenecja. Historia, mity, tajemnice.
Książka została wydana przez wydawnictwo, które cały czas umacnia swoją pozycję na rynku i staje się
jednym z najbardziej prężnie działających - "National Geographic". Zobowiązujący wydawca to oczekiwania
ze strony potencjalnego nabywcy. Opisywany przewodnik z pewnością je spełnia, o czym świadczy nowoczesne
opracowanie i ciekawa zawartość.
Przewodnik już poprzez okładkę ukazuje charakter miasta. Umieszczona została na niej maska, która nawiązuje
do weneckiego karnawału. Oprócz zdjęcia znajdziemy też informację o opisanych w środku 24. trasach spacerowych.
Na pierwszych stronach publikacji zawarto z kolei przepiękne zdjęcie San Giorgio
Maggiore, a na następnej
ogólną mapę Wenecji. Następnie spis treści oraz wstęp, w którym przeczytamy m.in. o krótkiej historii
rozwoju miasta, o sposobach poruszania się po nim i o najciekawszych atrakcjach turystycznych.
Jak wspomniano wcześniej, w przewodniku znajdziemy 24 trasy tematyczne. Każda z nich rozpoczyna się krótkim
wstępem sięgającym do przeszłości opisywanej części miasta. Podczas wędrowania wyznaczonym szlakiem zobaczymy
od ośmiu do dwunastu ciekawych obiektów. Wszystkie atrakcje mają w tekście przypisaną swoją cyfrę, która
odnosi się do mapy trasy, na której zaznaczone są wcześniej wspomniane zabytki. Dzięki temu opisywany
obiekt możemy szybko umieścić w przestrzeni. Dodatkową informacją jest szara ramka z nagłówkiem: "Gdzie
jeść", w której znajdziemy adres restauracji, krótki opis i wysokość ceny serwowanych potraw. Dowiemy
się też o długości, czasie przejścia, miejscu początku i końca trasy. Całości dopełniają piękne zdjęcia.
Właśnie tak wygląda opis każdej z tras. Przez to, że wszystkie szlaki zostały przedstawione w ten sam
sposób, przewodnik jest przejrzysty i zrozumiały. Według autora, osoby odwiedzające miasto po raz pierwszy
powinny zwiedzić przede wszystkim trasy obejmujące: Rialto, Canal Grande, Pałac Dożów i ślady Marco Polo.
Canal Grande na widoku to nazwa trasy, którą zaleca się turystom pokonywać za pomocą
vaporetto,
czyli tramwaju wodnego, bardzo popularnego środka transportu w Wenecji. Do przejścia i przepłynięcia
jest 6,4 km w czasie ok. 2h. Początek wycieczki to przystanek Ferrovia przed dworcem kolejowym Santa
Lucia. Po drodze mija się takie perełki jak Ponte di Rialto czy Palazzo
Flangini. Pod koniec wędrówki
omawiany przewodnik kieruje turystów do Harry’s Bar - jednej z najsłynniejszych restauracji na
świecie.
Uwzględniając jakość informacji na przykładzie tras Rialto i Pałac Dożów zauważa się, że
przewodnik został oparty nie tyle na podstawowych informacjach, ile na ciekawostkach i epizodach z dawnych
lat. Zwiedzając np. Pałac Dożów widzimy górującą nad placem świętego Marka kampanilę (dzwonnicę), która
ma zaledwie sto lat, ponieważ poprzednia w 1902 r. niespodziewanie runęła na ziemię. Z przewodnika dowiadujemy
się, że nikt wówczas nie został ranny i bez szwanku wyszedł z niego także złoty posąg archanioła Gabriela
oraz jeden z największych dzwonów. Mieszkańcy uznali to wydarzenie za cud. Kolejna ciekawostka mówi o
tym, że standardową karą za drobne przewinienia było przepędzenie winowajcy nago z Placu Świętego Marka
do Rialto przez tłum uzbrojony w kije. W publikacji nie brakuje również informacji o kuchni - m.in. rekomendacji,
że w Ostaria dai Zemei zjemy smaczną przekąskę: grillowaną kanapkę podawaną z kieliszkiem wina, a w Al
Giardinetto warto spróbować sardynek w sosie słodko-kwaśnym i granceola (jeżokrabów maja).
Do pozytywnych cech przewodnika należy zaliczyć przede wszystkim wysoką jakość wydania. Wszystkie strony
zostały wydrukowane w kolorze, na dobrej jakości papierze. Niewątpliwą jego zaletą są też fotografie.
Zdecydowanie są jedną z najmocniejszych stron tej publikacji, ponieważ doskonale ukazują specyfikę tego
miasta oraz jeszcze bardziej podkreślają wspaniałość jego zabytków. Zdjęcia te zdecydowanie zachęcają
do wybrania się w podróż do Wenecji. Kolejnym plusem jest wspomniana już przejrzystość i logika tras.
Bez problemu przemierzymy każdą z nich, jednakże zazwyczaj potrzebujemy więcej czasu, niż jest to zalecane
w przewodniku. Kolejnym ułatwieniem są mapy każdej z tras, przez co z powodzeniem dotrzemy do celu i
się nie zgubimy (co - jak podkreśla autor - jest w Wenecji bardzo łatwe).
Dużym minusem przewodnika jest to, że brakuje w nim podstawowych informacji o poszczególnych atrakcjach,
a autorzy skupiają się głównie na tym, co jest najciekawsze i najbardziej interesujące dla czytelnika.
Podstawowe informacje są, jednakże w szczątkowej ilości, dlatego wybierającym się do Wenecji polecam
literaturę uzupełniającą.
Przewodnik jest z pewnością wart przeczytania. Informacje w nim zawarte są rzetelnie przedstawione, więc
na pewno każdy turysta go spożytkuje. Jest szczególnie godny polecenia osobom, które nigdy nie były w
Wenecji, lecz nie może być jedynym źródłem pisanym, z którego będą korzystać. Stali bywalcy Wenecji też
na pewno nim nie pogardzą, gdyż pozwala im wyszukać niejedną miejską osobliwość. Przeczytanie publikacji
gwarantuje zrodzenie się gorącej chęci zobaczenia tego pięknego miasta - w przypadku pierwszych wspomnianych
turystów - oraz odkurzenia starych wspomnień - w przypadku tych drugich.
|