wrzesień, 2021

Dziedzictwo naukowo-techniczne w przestrzeni turystycznej miasta w perspektywie osób młodych

Autor: Justyna Chodkowska-Miszczuk i Agata Lewandowska

Rozwój technologiczny i cywilizacyjny prowadzi do zmian w cyklu gospodarczym. Przeobrażeniom ulega struktura, ale też organizacja gospodarki. Odzwierciedlenie tych przemian obserwujemy w miastach w postaci zmiennej użyteczności ich przestrzeni oraz wzrostu zdekapitalizowanych terenów i budynków naznaczonych historią i doświadczeniem rozwoju nauki, techniki i postępu cywilizacyjnego. Sposobem na renowację zdewastowanych obszarów miasta i kreowanie nowych impulsów rozwojowych jest upowszechnienie ich nowej funkcji (turystycznej) w oparciu o dziedzictwo naukowo-techniczne miasta.

Celem niniejszego badania jest prześledzenie znaczenia dziedzictwa naukowo-technicznego w przestrzeni turystycznej miasta oraz zidentyfikowanie szans i możliwości zagospodarowania tej niszy rynku turystycznego. Z uwagi na fakt, że niezwykle interesujące jest poznanie opinii najbardziej aktywnych użytkowników przestrzeni miejskiej i turystycznej, analizę wykonano
z uwzględnieniem perspektywy osób młodych. Pozyskano ją w trakcie dwuetapowego badania społecznego: (1) ilościowego (badanie ankietowe) i (2) jakościowego (wywiady mobilne
i obserwacja uczestnicząca). Z empirycznego punktu widzenia badanie wykonano
w Bydgoszczy (województwo kujawsko-pomorskie) – mieście, którego władze lokalne podejmują próbę turystycznej aktywizacji obszarów cechujących się dziedzictwem naukowo-technicznym.

Uzyskane rezultaty wskazują na istotny potencjał turystyczny (i edukacyjny) „drzemiący” w dziedzictwie naukowo-technicznym miasta. Niemniej jednak zidentyfikowano ogromną potrzebę popularyzacji nowych form i obiektów turystycznych, które obecnie znajdują się „cieniu” znanych atrakcji turystycznych.

Tagi: