sierpień, 2020

Lubniewice – „Park Miłości” i „Sztuka kochania”

Autor: Izabela Wyszowska i Tadeusz Jędrysiak

Herb miasta Lubniewice                  Herb przedstawia w srebrnym polu postać kobiety z długimi, jasnymi włosami, ze złotą koroną na głowie. Ubrana jest w błękitną długą suknię przepasaną złotym pasem, spod której wystają złote pantofle. W dłoniach kobieta trzyma dwa złote jabłka. 

Województwo lubuskie położone w zachodniej części Polski na obszarze Środkowego Nadodrza wyróżnia się malowniczym krajobrazem, wśród dwustu jezior, pomiędzy sosnowymi lasami, wieloma pagórkami i dolinami rozciąga się  Ziemia Lubuska. Według niektórych to prawdziwe zachodnie kresy Polski. Ten najbardziej zalesiony region naszego kraju, posiada szereg walorów turystycznych. Bogata flora i fauna, wody jezior, łagodny klimat, liczne zabytki oraz dobrze zagospodarowane ośrodki wypoczynkowe, campingi i pola namiotowe pozwalają na realizację różnych form turystyki.

          Lubniewice, obok Łagowa, uważane są za najpiękniejszy zakątek na Ziemi Lubuskiej. Miasteczko, zamieszkane przez około 2 tys. osób, leży na wąskim przesmyku między jeziorami Lubiąż i Krajnik. Miejscowość ta jest pięknie położona, wśród lasów, które zajmują ponad 70 proc. powierzchni gminy. Pierwsza wzmianka o tej średniowiecznej osadzie pochodzi z dokumentu wielkopolskiego księcia Przemysława II. Historia miejscowości od II  połowy XVI wieku do roku 1945 związana była bardzo ścisłe z rodziną von Waldow. W 1808 roku Lubniewice otrzymały prawa miejskie, następnie uzyskały połączenie kolejowe z Gorzowem Wielkopolskim. Dzięki osadnikom polskim w końcu XIX wieku, odrodził się na tym terenie katolicyzm. Po licznych kataklizmach oraz działaniach wojennych (XVII-XIX), w 1945 roku Lubniewice straciły prawa miejskie, a odzyskały je dopiero w 1995 roku.   Obecnie Lubniewice są znane jako istotny ośrodek turystyczny województwa lubuskiego. Urząd miasta i gminy mieści się w neogotyckim budynku, w pobliżu kościoła.  Ratusz posiada wieżyczkę z zegarem i kurantem codziennie wygrywającym w samo południe „Rotę”.

W centrum miejscowości zwraca uwagę gotycki kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego wzniesiony w II poł. XIV wieku przez rodzinę von Waldow, właścicieli miasteczka. Jest to orientowana, trzynawowa i trzyprzęsłowa pseudo bazylika z wielobocznie zamkniętym prezbiterium. Kościół został zniszczony podczas wojen husyckich w latach 1429-1433, a następnie jego prezbiterium i zakrystię odbudowano w stylu późnego gotyku. Od początku XVI wieku od zachodniej strony znajdowała się drewniana wieża, którą rozebrano w 1882 roku.
Wybudowaną nową murowaną wieżę odsunięto od fasady. W tym czasie od północnej strony dobudowano kruchtę. W 1964 roku od zachodu dostawiono przybudówkę, która połączyła korpus nawowy kościoła z wieżą.  Czterokondygnacyjna wieża zwieńczona jest ośmioboczną latarnią i smukłym hełmem stożkowym. Główne wejście zdobione portalem, znajduje się w zachodniej ścianie wieży. Trzynawowe wnętrze kościoła przykryte jest sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Z dawnego wyposażenia zachował się polichromowany, barokowy ołtarz i ambona z końca XVII wieku oraz z tego samego czasu obraz „Ostatnia wieczerza”. Ponadto chrzcielnica z antycznego kapitelu korynckiego, drewniane rzeźby św. Barbary i św. Katarzyny z XV wieku oraz dzwon z 1646 roku.

Przy wschodnim brzegu jeziora Lubiąż stoi pałac z 1793 roku, a w drugiej części wznosi się monumentalny, eklektyczny zamek, którego neogotycka wieża (35 m) zwieńczona jest galeryjką widokową. Cały zespól pałacowo-parkowy ( XVIII-XX wiek)  należał niegdyś do wspomnianej rodziny von  Waldow. Nowy Zamek po wojnie pełnił przez jakiś czas funkcję szkoły, a następnie w okresie PRL-u mieścił się tam ośrodek wypoczynkowo-rekreacyjny FWP (Funduszu Wczasów Pracowniczych). Obecnie teren zamku otoczono płotem, a u wejścia znajduje się tabliczka informująca o zamknięciu dostępu do zamku z uwagi na bezpieczeństwo. W tym właśnie ośrodku wczasowym, Michalina Wisłocka, autorka rewolucyjnego poradnika seksuologii Sztuka kochania, przebywała na letnich praktykach lekarskich i tu przeżyła miłość swojego życia. Efektem tej wielkiej miłości był pierwszy w PRL-u „podręcznik kultury erotycznej” i wiedzy o seksie, który nie tylko rozszedł się błyskawicznie w siedmiomilionowym nakładzie ale nawet doczekał się rozprowadzanych nielegalnie pirackich kopii.

W Lubniewicach w 2013 roku otwarto, w zabytkowym parku nad jeziorem, Park Miłości im. dr Michaliny Wisłockiej, nazwany tak dla uczczenia lekarki, która jako pierwsza w Polsce tak otwarcie mówiła i pisała o seksie, ucząc, jak czerpać z niego radość. W Parku rosną ponad stuletnie drzewa oraz wiele odmian pięknych krzewów i innych roślin ozdobnych. W hołdzie Wisłockiej, przy parkowych alejkach znajdują się drewniane rzeźby powstałe na warsztatach artystycznych, nawiązujące do szeroko pojętej tematyki miłości – rodzicielskiej, partnerskiej czy do przyrody. W Parku można przejść Mostkiem Miłości, gdzie pary zakochanych zawieszają kłódki potwierdzające ich dozgonną miłość. Znajduje się tam także romantyczna Ławeczka Miłości, na której należy przysiąść z partnerem by scementować swój związek.  W miasteczku natomiast wytyczono trasę turystyczną śladami Michaliny Wisłockiej.

W styczniu 2017 roku miała miejsce premiera filmu „Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej”. Scenariusz powstał na podstawie książki  „Michalina Wisłocka. Sztuka kochania gorszycielki” autorstwa Violetty Ozminkowskiej. Publikacja wydana została w 2014 roku. W filmie, Lubniewice „zagrały” jedną z głównych ról (30 min.) i występują kilkakrotnie. Nazwa miasta pojawia się na ekranie, jako wskazanie miejsca pobytu, wypowiedziana zostaje w dialogach oraz umieszczona na przystanku, czy w nazwie ośrodka wypoczynkowego, w którym Michalina Wisłocka przebywała. Film trafił do kin w całej Polsce. Piękno Lubniewic na ekranie zachwyca, dlatego zapewne przyciągają rocznie  ok. 40 tysięcy turystów. Dzięki filmowi „Sztuka kochania”  stały się medialne na skalę krajową. Warto je więc odwiedzić w ramach uprawiania turystyki filmowej.

—————————————————————————————————————

* Michalina Wisłocka (1921-2005) – posiadała niezwykle szerokie wykształcenie medyczne: była lekarką, endokrynologiem, ginekologiem, cytologiem i seksuologiem, doktorem nauk medycznych. A także współzałożycielką Society of Sensible Maternity, w której pracowała nad leczeniem niepłodności i kontrolą urodzeń. Była szefową pierwszej w Polsce przychodni rozsądnego macierzyństwa w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie. Michalina Wisłocka została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło fotografii: Tadeusz Jędrysiak

Mostek Miłości z zawieszonymi kłódkami

Ołtarz główny i ambona w kościele

Piękne witraże w nawach bocznych

Głowne wejście do kościoła przez dobudowaną wieżę

Ołtarz główny w kościele

Zabytkowa ambona w kościele

Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego

Rynek – stojąca Fontanna Dobrosąsiedztwa z postacią rusałki trzymającą w rękach złote jabłka

Lubniewice – widok na miasto od strony jeziora

Lubniewice – plan miasta

Tagi: