Polscy turyści są coraz bardziej zainteresowani „urlopem w klasztorze”. W Europie nie jest to nowe zjawisko, podczas gdy w Polsce zaczyna się dopiero rozwijać. Jest to swoisty znak czasu, że coraz więcej osób chce odpocząć od zgiełku dnia codziennego w obiektach klasztornych. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie oferty religijno-rekreacyjnej w wybranych klasztorach w Polsce oraz określenie profilu turystów odwiedzających klasztory. Na podstawie informacji zamieszczonych na stronach internetowych dziewięciu obiektów przedstawiono zróżnicowanie oferty religijno-rekreacyjnej zarówno czynnych klasztorów, jak i obiektów poklasztornych. Dokładna analiza pokazała, że czynnikiem decydującym o charakterze i zróżnicowaniu oferty dedykowanej gościom jest reguła życia zakonnego obowiązująca w danym klasztorze. Oznacza to, że najbardziej prostą ofertę mają klasztory o restrykcyjnej regule, a najbardziej rozbudowaną ofertą charakteryzują się zespoły poklasztorne, które często mają charakter obiektów hotelarskich. Zmienną modyfikującą tę zależność jest kreatywność i otwartość samych mnichów, a także atrakcyjność turystyczna regionu, w którym klasztor jest położony. W oparciu o informacje uzyskane w wyniku wywiadów telefonicznych przeprowadzonych z przeorami lub osobami odpowiadającymi za obsługę gości, wyróżniono pięć typów turystów przybywających do klasztorów. Kryterium wyróżnienia typów turystów stanowiły motywy przyjazdu.
