Dzięki genius loci przestrzeń, wobec której na co dzień mieszkaniec lub turysta są obojętni, może zostać dostrzeżona. Dotyczy to zarówno rozległego obszaru, np. regionu turystycznego, miasta z dziesiątkami muzeów i galerii, jego dzielnicy z funkcją uzdrowiskową, jak i małej miejscowości, która utraciła prawa miejskie, pozostałości wysiedlonej wsi, czy też przydrożnej kapliczki. W przypadku miasta rolę czynnika ułatwiającego odkrycie ducha miejsca mogą potencjalnie stanowić szlaki questingowe, w założeniach teoretycznych tworzone głównie w celu zwrócenia uwagi na mniej popularne wśród turystów elementy dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego. W artykule przedstawiono aktualny obraz funkcjonowania questingu w obrębie miejscowości położonych w województwie małopolskim, w kontekście narzędzia ułatwiającego odczytanie genius loci. Wykazano, że w przypadku Małopolski bogata reprezentacja ogólnodostępnych questów wpisuje się w trendy światowe w zakresie wzrostu liczebności zrealizowanych projektów szlaków. Co istotne, nie są one tylko powieleniem lub uzupełnieniem popularnych znakowanych tras turystycznych, a ich autorzy poszukują genius loci poprzez skupianie uwagi na z pozoru „zwyczajnych” miejscach, uwypuklając ich unikatowość.
