czerwiec, 2019

Dziedzictwo uznane – wpis na Listę UNESCO a atrakcyjność turystyczna (na przykładzie Tarnowskich Gór)

Autor: Joanna Ziarkowska

W lipcu 2017 roku obradujący w Krakowie Komitet Światowego Dziedzictwa podjął decyzję o zamieszczeniu na Liście UNESCO pogórniczych zabytków w Tarnowskich Górach. Wpis obejmuje kopalnię rud ołowiu, srebra i cynku wraz z systemem gospodarowania wodami podziemnymi, łącznie 28 obiektów w Tarnowskich Górach, Zbrosławicach i Bytomiu. Najbardziej znane z nich to Zabytkowa Kopalnia Srebra i Sztolnia Czarnego Pstrąga.Zamieszczenie danego dobra na Liście UNESCO jest z reguły traktowane w kategoriach dużego atutu promocyjnego, który w perspektywie może przyczynić się do zwiększenia rozpoznawalności miejsca lub obiektu, a co za tym idzie – do wzrostu frekwencji turystycznej. W literaturze wskazuje się przypadki, kiedy wpis na tę prestiżową listę spowodował lawinowy przyrost liczby odwiedzających, ale również takie, gdy zjawisko to zaznaczyło się znacznie słabiej. W związku z tym relacja pomiędzy zamieszczeniem miejsca lub obiektu na Liście UNESCO, a wzrostem jego atrakcyjności turystycznej nie zawsze jest jednoznaczna, co skłania do podejmowania badań nad konkretnymi przykładami. Po upływie blisko dwóch lat od wpisu Tarnowskich Gór na Listę UNESCO warto uczynić z tego zabytku dziedzictwa przemysłowego studium przypadku. W artykule wykorzystano materiały źródłowe na temat ruchu turystycznego, gromadzone przez Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Tarnogórskiej, obejmujące okres od roku 1958 do końca 2018. Bardziej szczegółowe analizy, zawierające dane miesięczne, przeprowadzono dla okresu trzech kluczowych lat, tj. 2016–2018 (pełny rok przed wpisem, rok, w którym dokonano wpisu oraz pełny rok po wpisie).

Tagi: