|
Marika Graczyk
Ocena potencjału szlaku pozwoliła na wskazanie różnych form turystyki kulturowej, w których zainteresowaniach mieści się profil jego atrakcji oraz jego oferta tematyczna. Określenie ich pozwoli na wskazanie potencjalnych kręgów turystów, których szlak może przyciągać. Z uwzględnieniem preferencji turystów zainteresowanych wskazanymi formami oraz potrzeb organizatorów tego rodzaju wypraw kulturowych powinna być rozwijana oferta systemu i usługi ją uzupełniające.
Turystyka kulinarna, w tym enoturystyka.
Z uwagi na profil szlaku i skład jego obiektów nie ma specjalnej potrzeby uzasadniania jego znaczenia dla tej formy turystyki kulturowej, zostało to zresztą dokonane w pozostałych częściach opracowania. W tym miejscu warto tylko przypomnieć, że profil szlaku jest na dzień dzisiejszy unikalny w skali naszego kraju (jest to jedyny szlak eksploatujący tematykę wina i jego uprawy oraz gospodarczego wykorzystania). Podobną pozycję system zajmuje w odniesieniu do turystycznego wykorzystania miodu. Szlak przebiega przez region z najlepiej rozpoznanym dziedzictwem winiarskim. Na liście jego obiektów znajdują się najważniejsze z nielicznych w Polsce winnic. Jest na niej także nie tylko jedyna placówka muzealna (w Zielonej Górze), zbierająca i udostępniająca z postaci systematycznej ekspozycji zbiory i informacje związane z tematyką winiarską, ale i unikalny zabytkowy obiekt autentyczny (wieża winiarska w Ochli). Ponadto szlak wykorzystuje w swojej ofercie, a częściowo współkreuje większość cyklicznych kulturowych eventów tematycznych, organizowanych w Polsce, w tym największy - zielonogórskie Winobranie. Fakt koordynowania szlaku przez stowarzyszenie wytwórców nadaje mu dodatkowy walor, gdyż zapewnia autentyczność jego oferty i dbałość o utrzymanie jej kulturowej czystości. Bez przesady można stwierdzić, że Lubuski Szlak Wina i Miodu jest jedną z najważniejszych destynacji turystyki kulinarnej w Polsce i na pewno najważniejszym obszarem docelowym polskiej enoturystyki.
Turystyka eventowa
Wśród znaczących eventów cyklicznych Ziemi Lubuskiej te powiązane z miejscami i tematyką szlaku należą do ważniejszych. Najbardziej znanym z nich jest Winobranie- siedmiodniowy festyn, odbywający się we wrześniu i jednocześnie będący miejskim świętem Zielonej Góry. Impreza przyciąga tysiące turystów, a dodatkowo stanowi miejsce i moment dorocznego spotkania miłośników winiarstwa. Drugim znaczącym eventem jest Tydzień Otwartych Winnic, organizowany w ramach funkcjonowania szlaku. Warte wspomnienia są także te mniej znane: Święto Młodego Wina Zielonogórskiego czy Święto Miodu, Chleba i Wina, odbywającego się w Ochli. Uczestnicy tych imprez mogą - poza degustacją - dowiedzieć się wiele o historii polskiego winiarstwa i pszczelarstwa, o ofercie aktualnie działających winnic i pasiek, a także o technologiach uprawy i produkcji. Można też skorzystać z zajęć praktycznych, a producenci oraz hobbyści dzielą się swoimi doświadczeniami. Najwięcej z pozostałych ważnych eventów w przestrzeni szlaku (poza jego tematem) skupia Zielona Góra, a ich ilość i znaczna już popularność przyciągają też najwięcej turystów. Wśród tych imprez należy wymienić Międzynarodowy Festiwal Pro Vinci, Dni Muzyki nad Odrą czy organizowaną w Gościkowie-Paradyżu imprezę muzyki klasycznej - „Muzykę w Raju”.
Turystyka muzealna
Na pierwszym miejscu należy wymienić obiekty powiązane z tematyką samego szlaku: Są to Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze ze swoja wydzieloną ekspozycją stałą: Muzeum Wina, a także skansen w Ochli (Muzeum Etnograficzne w zielonej Górze) z wieżą winiarską z Budachowa i niewielka ekspozycją sprzętów do uprawy i przetwarzanie winorośli. W gminach posiadających obiekty szlaku turysta zainteresowany muzeami może także odwiedzić ekspozycje poświęcone innym aspektom dziedzictwa lub żywej kultury. Najważniejsze z nich – obok już wymienionych – to Muzeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza w Świdnicy k. Zielonej Góry i Lubuskie Muzeum Wojskowe w Drzonkowie, posiadające rangę krajowych. Poza nimi w przestrzeni szlaku funkcjonują jeszcze placówki o monotematycznym profilu: Muzeum Obozu Oflag IIC Woldenberg w Dobiegniewie i Muzeum Cysterskie w Paradyżu.
Turystyka etniczna
Obiektem na szlaku interesującym z punktu widzenie turystów etnicznych może być Muzeum Etnograficzne w Ochli. Zgromadzone tam zabytki architektury ludowej i ekspozycje związane są z tradycyjnym stylem życia i niedawna jeszcze historią kilku regionów, w tym pogranicza Wielkopolski i Nowej Marchii, Wschodnich Łużyc, Dolnego Śląska, Środkowego Nadodrza oraz regionów pochodzenia polskich osiedleńców po roku 1945 - Kresów Wschodnich i Bukowiny Rumuńskiej. Można tu zapoznać się z kulturą wiejską tych obszarów, i życiem codziennym ich mieszkańców. Z kolei Zielona Góra jako historyczne i centralne miasto tej części Dolnego Śląska oraz szereg zabytkowych kompleksów mieszkalno-gospodarczych należących dziś do obiektów szlaku mogą potencjalnie przyciągać etnicznych turystów sentymentalnych z terenu Niemiec, pochodzących z tego regionu lub z nimi spokrewnionych.
Turystyka biograficzna
Ważnym aspektem na szlaku są osoby z nim związane. Wśród nich istotne z punktu widzenie profilu szlaku postacie powiązane z historią winiarstwa, ściśle związane z Zielona Górą, jak August Grempler (ojciec zielonogórskiego przemysłu winiarskiego) i Grzegorz Zarugiewicz (m.in. dyrektor powojennej Lubuskiej Wytwórni Win).
Poza tematem szlaku możemy wyróżnić osoby związane z Zieloną Góra choć by faktem urodzenia, odgrywające ważne role w polskiej kulturze dziś, jak Maryla Rodowicz czy Tomasz Lis. Powiązanie lokalnych obiektów szlaku w Zielonej Górze z miejscami związanymi z tymi osobami, na przykład za pomocą trasy tematycznej mogłoby przyciągnąć kolejnych zainteresowanych turystów.
Turystyka religijna
Ważnym obiektem w przestrzeni szlaku, który skupia nie tylko turystów podróżujących w ramach jego oferty, ale także w roli pielgrzymów jest pocysterski klasztor i kościół Najświętszej Marii Panny i świętego Marcina w Paradyżu. Odwiedzany jest on również w ramach Szlaku Cysterskiego dzięki cennym zabytkom m.in. z XVII I XVIII wieku i pozostałościom po cystersach obiekt zwraca uwagę wielu turystów. Aktualnie przygotowywany jest wniosek o wpis na listę Pomników Historii. Taki wpis zwróciłby uwagę zainteresowanych odbywaniem podróży po obiektach chronionego dziedzictwa.
|
