|
Jarosław Uglis
Na podstawie przeprowadzonej analizy potencjału turystyczno-kulturowego powiatu milickiego, można wskazać cztery dominujące formy turystyki kulturowej. Są to: turystyka przyrodniczo-kulturowa, turystyka religijna, turystyka sentymentalna i turystyka kulinarna.
Turystyka przyrodniczo-kulturowa
Obszar powiatu milickiego posiada bardzo dobre warunki do uprawiania turystyki przyrodniczej. Ponad ⅔ powierzchni powiatu to obszary o szczególnych walorach przyrodniczych prawnie chronionych oraz ponad 40% powierzchni zajmują lasy. Największym walorem mikroregionu jest utworzony w 1996 r. Park Krajobrazowy „Dolina Baryczy”, którego najbardziej charakterystycznym elementem są kompleksy stawów hodowlanych. Stanowi on przykład połączenia zasobów przyrodniczych (jako siedlisko wielu cennych gatunków flory i fauny) oraz kulturowych (wytwory pracy ludzkiej). Na terenie parku osobliwością fauny jest założony w roku 1963 rezerwat ornitologiczny – Stawy Milickie, który stanowi miejsce lęgowe (169 gatunków) i odpoczynku w czasie przelotów dla wielu gatunków ptaków wodnych i błotnych. O znaczeniu rezerwatu świadczy fakt umieszczenia go na liście najcenniejszych obszarów wodno-błotnych objętych międzynarodową konwencją RAMSAR. Łącznie na terenie rezerwatu stwierdzono aż 227 gatunków ptactwa. Obszar ten stanowi idealne miejsce dla osób uprawiających birdwatching. Drugim rezerwatem na terenie powiatu milickiego jest rezerwat typu leśno-krajobrazowego Wzgórze Joanny (24,23 ha). Zajmuje najwyższą część wzniesienia o tej samej nazwie, wysokości 230 m n.p.m. Na wierzchołku wzniesienia stoi zameczek myśliwski z 1850 r. z wierzą widokową. W rezerwacie zidentyfikowano występowanie 229 gatunków roślin naczyniowych oraz 24 gatunki naziemnych mszaków.
Na znaczną wartość kulturową powiatu milickiego wpływają cenne zabytki architektury i budownictwa stanowiące, żywe świadectwo kultury i historii obszaru. Do najcenniejszych pod względem architektonicznym i kulturowym zaliczyć można między innymi: zespół pałacowo-parkowy w Miliczu, okoliczne kościoły i pałace oraz zabytkowe domy.
Turystyka religijna
Powiat milicki jest bogaty w obiekty sakralne różnego typu, jednakże żadnego z nich nie można utożsamiać jako głównego obiektu kultu religijnego. Niewątpliwie unikatowym zabytkiem architektury sakralnej jest kościół o konstrukcji drewnianej p.w. św. Macieja wzniesiony w roku 1672 w Trzebicku. Godne uwagi są obiekty zbudowane z muru pruskiego lub konstrukcji szachulcowej. Do najciekawszych obiektów o konstrukcji szachulcowej należy poewangelicki kościół p.w. św. Andrzeja Boboli w Miliczu. Jest to jeden z sześciu Kościołów Łaski, które powstały na Śląsku, zbudowany w latach 1709-1714. Kolejnymi obiektami zbudowanymi z muru pruskiego są dwa kościoły zlokalizowane w Sułowie. Są to poewangelicki kościół p.w. MB Częstochowskiej (1765-1767) i kościół parafialny p.w. św. Piotra i Pawła wybudowanego w latach 1731-1734. Innymi ciekawymi obiektami są dwa kościoły w Cieszkowie: poewangelicki kościół Chrystusa Króla w stylu pseudogotyckim wybudowany w 1748 roku oraz dworski kościół p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, nazywany „perłą śląskiego późnego baroku”, ufundowany przez księżną Katarzynę Ludwikę z Sapiehów w 1753 r. Warte zobaczenia są również inne kościoły, między innymi: barokowy kościół szachulcowo-ryglowy o rokokowym wystroju w Wierzchowicach (1773), barokowy kościół w Bukowicach (1803), neorenesansowy kościół p.w. Michała Archanioła w Miliczu (1821) oraz neogotycki kościół w Gądkowicach (1890). Ponadto szczególnym miejscem kultu religijnego jest coroczny duży odpust w kościele św. Anny w Miliczu.
Niewątpliwie wielorakość styli architektury sakralnej oraz bogata historia kościołów mogłaby zostać wykorzystana do wytyczenia szlaku tematycznego nawiązującego do dziedzictwa religijnego powiatu.
Turystyka sentymentalna
Ziemie powiatu milickiego zamieszkane były przez kilka wieków przez ludność niemiecką, która po zakończeniu II wojny światowej została wysiedlona do Niemiec. Na ich miejsce przybyli Polacy z kresów wschodnich oraz Polski centralnej. Współcześnie potomkowie wysiedlonych rodzin niemieckich chętnie przyjeżdżają i zwiedzają swoje rodzinne strony. W trakcie pobytu mogą się zapoznać z materialnym dziedzictwem kulturowym powiatu oraz poznać zwyczaje obecnych mieszkańców.
Turystyka kulinarna
Współcześnie coraz większą popularnością wśród turystów cieszy się turystyka kulinarna. Obejmuje ona podróże związane z poznaniem i konsumowaniem lokalnych, tradycyjnych i regionalnych potraw oraz produktów żywnościowych. Dla turystów wypoczywających na terenie powiatu dostępność produktów lokalnych może być ważną determinantą wyboru destynacji.
Koronnym eventem związanym z turystyką kulinarną jest Święto Karpia Milickiego, dwudniowa biesiada rybna, odbywająca się we wrześniu w Miliczu. Główna atrakcją święta jest gotowanie zupy rybnej, możliwość zakupu karpia przygotowanego przez lokalnych restauratorów oraz jarmark produktów lokalnych.
Powiat milicki od wieków słynie z hodowli ryb, a w szczególności karpi, które są największą atrakcja kulinarną. Z pewnością czynnikiem wspomagającym rozwój turystyki kulinarnej będzie otrzymany podczas Międzynarodowych Targów Turystycznych we Wrocławiu (w 2012 r.) certyfikat członkostwa w regionalnej Sieci Dziedzictwa Kulinarnego Dolnego Śląska przez spółkę Stawy Milickie. Przy tym należy wspomnieć, że karp milicki jest od grudnia 2006 r. wpisany na Listę produktów tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Na tej liście znajduje się także chleb gogołowicki (od czerwca 2008 r).
Elementem wspierającym sprzedaż lokalnych produktów i promującym dziedzictwo kulinarne jest znak promocyjny „Dolina Baryczy Poleca” przyznawany w corocznym konkursie, albowiem znak przyznawany jest tylko na rok. Od 2009 r. o znak promocyjny mogą się również ubiegać lokalni usługodawcy branży turystycznej w kategorii: usługa noclegowa, gastronomiczna, turystyczno-rekreacyjna i edukacyjna. Organizatorem konkursu jest Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania „Partnerstwo dla Doliny Baryczy” w porozumieniu z Fundacją Doliny Baryczy. Produktami regionalnym z powiatu milickiego wyróżnionymi znakiem promocyjnym „Dolina Baryczy Poleca” są między innymi: karpie milickie, wyroby z mleka koziego, roladki z suma, kiełbasa dojrzewającą, ogórki dębowe, jaja kur zielononóżek kuropatwianych z chowu ekologicznego, chleby: gogołowicki, Komyśniak oraz kresowy, miody oraz jabłka, maliny i pomidory.
Bogactwo i różnorodność produktów regionalnych jest istotnym wyróżnikiem powiatu na mapie atrakcji kulinarnych Polski. Bez wątpienia powiat milicki może być ciekawą destynacją dla kulinarnych podróżników. Co więcej, możliwość zakupu lokalnych specjałów może stanowić asumpt do przeżycia niezapomnianych doznań kulinarnych w zaciszu domowym po powrocie z podróży. Niewątpliwie oferta kulinarna powiatu może być silnym magnesem przyciągającym stałych i potencjalnych turystów.
Inne formy turystyki kulturowej
Oprócz czterech form turystyki kulturowej omówionych powyżej na terenie powiatu mogłaby się rozwinąć turystyka biograficzna związana z postacią księżnej Katarzyny Ludwiki z Sapiehów, której szczątki doczesne spoczywają w Cieszkowie. Ponadto liczne zabytki architektury i techniki mogłyby być wykorzystane w rozwoju turystyki tematycznej, a w szczególności historycznej i industrialnej. Historyczne zasoby architektury to nie tylko kościoły ale również pałace, domy mieszkalne i zabudowania gospodarcze. Wielki potencjał w tej dziedzinie jak dotychczas nie jest w pełni wykorzystany. Toteż w oparciu o lokalne zasoby można zaproponować wytyczenie trasy turystycznej o tematyce historycznej.
|
