|
Opracowała:
Dominika
Grzebyta
 Propozycja
dwudniowego pobytu turystyczno- kulturowego w Chodzieży i powiecie
chodzieskim
1.Dzień:
Miasto Chodzież
Kościół pw. św. Floriana w Chodzieży z neoklasycystyczną
dzwonnicą.
Historyczna
kolegiata chodzieska, zniszczona przez pożar w 1754, rok później
odbudowana w stylu późnobarokowym. Jest budynkiem jednonawowym z
dwuprzęsłowym prezbiterium zamkniętym prostą ścianą. W kościele
znajduje się bogaty, barokowy ołtarz z końca XVIII wieku. Obok
kościoła od strony wschodniej stoi czterokondygnacyjna
neoklasycystyczna dzwonnica z bramą w przyziemiu, wzniesiona na
planie kwadratu w 1840 roku.
Rynek
i Domy Tkaczy
Chodzieski
rynek to stylowy plac kryty brukiem, któremu uroku dodają dobrze
zachowane XVIII- i XIX-wieczne mieszczańskie domy. Od rynku odchodzą
m.in. ulice Kościuszki (na południowy zachód) i Wojska Polskiego (na
wschód od skrzyżowania z ul. Staszica, w stronę Jeziora Miejskiego).
Stoją przy nich szczytowe Domy Tkaczy
z przełomu XVIII i XIX w., stanowiące architektoniczna wizytówkę
miasta. Część z nich to konstrukcje szachulcowe, a część - murowane.
Na ich tyłach mieściły się dawniej drewniane warsztaty i lamusy na
składowanie sukna, a w niektórych domach do dziś zachowały się
belkowe stropy i tzw. czarne kuchnie.
Zabudowa ulic Chodzieży ma
charakter eklektyczny i secesyjny, ta mieszanka sprawia pozytywne
wrażenie estetyczne. W okolicach ul. Buszczaka pozostały fragmenty
murów zamku Potulickich z przełomu XV i XVI w. (obecnie teren fabryki
porcelany). Spacer dodatkowo uatrakcyjnia fakt, że ul. Wojska
Polskiego kończy się nad jeziorem, tuż przy niewielkim molo, z
którego widać kąpielisko na przeciwległym brzegu. Wzdłuż akwenu
wiedzie malownicza spacerowa dróżka z ławkami.
Proponowane
miejsce na obiad:
„Łazienki
Chodzieskie” , ul. Zwycięstwa, Tel. 67 282-96-56
Rejs
statkiem „Chodzieżanka” po Jeziorze Miejskim
Statek kursuje od czerwca do końca września. Jednostka jest
własnością MOSiR w Chodzieży. Rejs trwa 30 minut.
Fabryka
Porcelany Chodzież S.A.
(zwiedzanie
zakładu odbywa się w miarę dostępności, na wcześniejsze zamówienie:
tel. (67) 282 75 00; adres email: stamar-sa@pro.onet.pl
)
W
trakcie zwiedzania tej największej chodzieskiej fabryki,
kontynuującej tradycje tutejszych historycznych zakładów fajansu (od
1852), porcelany (od 1896) i porcelitu, można zapoznać się z
procesem powstawania m.in. ozdobnych naczyń porcelanowych. W
zakładowym sklepie (m.in. na rynku chodzieskim) goście mogą nabyć
użyteczne pamiątki w postaci całych porcelanowych albo fajansowych
serwisów lub ręcznie zdobionych poszczególnych naczyń.
Sanatorium
Przeciwgruźlicze – Wielkopolski Specjalistyczny Szpital Chorób
Płuc i Gruźlicy im. Dr Władysława Biegańskiego
Jest to budynek neobarokowy, pochodzący z lat dwudziestych XX wieku.
Położony jest na wzgórzu zwanym Wilczyńcem i malowniczo otoczony
jeziorami. Sanatorium jest jednym z bardziej znaczących ośrodków tej
specjalności medycznej w Polsce. Ośrodek ten wykorzystuje walory
przyrodnicze, naturalne, takie jak: wody mineralne, sole mineralne,
ozon, borowinę i inne czynniki biofizyczne środowiska. Wywierają one
korzystny wpływ na organizm i samopoczucie człowieka.
Punkt
widokowy –Wzgórze
Na
wierzchołku wzgórza (192m n.p.m.) stoi wieża obserwacyjna o wysokości
34 metrów, umożliwiająca podziwianie krajobrazu tzw. „Szwajcarii
Chodzieskiej”. Chodzież z racji swojego położenia jest dogodnym
punktem wyjścia do wycieczek po okolicy. Wyznaczono tu znaczną liczbe
tras rowerowych, a także pieszych. Do najciekawszych z nich należą
ścieżki prowadzące w rejon Gontyńca, Oleśnicy, oraz Margonina.
Natomiast zimą okolice miasta nadają się do uprawy narciarstwa i
saneczkarstwa. Chodzież może przyciągnąć turystów dzięki szeregowi
atrakcji dla narciarzy. Przy wyjeździe z miasta w kierunku Poznania
zlokalizowany jest wyciąg narciarki. Znajduje się on na stoku
„Talerz”. Kolejną zimową atrakcją jest Spośr biegowa dla
narciarzy, usytuowana w lasach Nadleśnictwa Podanin.
Proponowane
miejsce kolacji i noclegu:
Pensjonat:
„Straszny Dwór”, Chodzież, ul. Ujska 45, tel. 67
28 27 040
 2.
Dzień: „W powiecie chodzieskim”
Pałac
i park w Oleśnicy
Ten
późnoklasycystyczny dwór wzniesiono pierwotnie dla rodu Grudzińskich.
Pałac
położony w rozległym parku z XVIII w. usytuowany jest na wzgórzu.
Jest to budowla neorenesansowa, pochodząca z około połowy XIX w.,
murowana i otynkowana. Sam pałac jest jednopiętrowy, wysoko
podpiwniczony o niskim dachu. Dwór jest parterowy z mieszkalnym
poddaszem; posiada dwa kominy butelkowe. We wschodniej części
wybudowano okazałe schody, natomiast w zachodniej piękny taras z
widokiem na ogród.
W
parku dworskim rosną okazałe drzewa: m.in. lipy, kasztanowce,
platany, modrzewie, buki, objęte ochroną i wpisane do rejestru
Wielkopolskiego Konserwatora Zabytków. Niektóre z nich uznane zostały
za pomniki przyrody. Zespół drzew liczy około 250 lat.
Pałac
w Strzelcach
W
XVIII w wieś Strzelce należała do rodziny Grudzińskich. W 1789
przejęła ja niemiecka rodzina von Zachów. Przedstawiciel tej rodziny,
Ferdynand von Zacha, był inicjatorem budowy neorenesansowego pałacu
na miejscu spalonego renesansowego dworu Grudzińskich. Pałac,
zaprojektowany przez znanego berlińskiego architekta, Fryderyka
Augusta Stülera zbudowano w latach 1840-44. Jest to budowla
murowana, otynkowana. Korpus główny pałacu połączony jest parterowym
skrzydłem z charakterystyczna i dominującą nad okolicą
czterokondygnacyjną wieżą z bramą przejazdową. Wieża ta zwieńczona
jest attyką z akroteriami.
Szamocin
i Lipia Góra
Spośród
ciekawych obiektów i miejsc w Szamocinie na uwagę zasługują dawna
restauracja i hotel Tollerów, miejsce urodzin niemiecko-żydowskiego
dramaturga i działacza socjalistycznego Ernsta Tollera (1893-1939),
zespół domków sukienników z przełomu XVIII i XIX wieku (ul. Hallera)
oraz dawna stacja kolejowa, dziś siedziba bardzo aktywnego ośrodka
teatralnego „Stacja Szamocin” (z grupą aktorów-amatorów
prowadzoną przez zawodowego reżysera, Lube Zarębinską).
Natomiast
w położonej w pobliżu Szamocina Lipiej Górze zainteresowani dziejami
techniki mogą zwiedzić jedyną w Europie ziemno-faszynową śluzą wodną.
W tej samej miejscowości znajdują się chałupy olenderskie o
konstrukcji szachulcowej.
Proponowany
obiad:
Margonin,
restauracja „Komfort”, ul. Cmentarna 19 tel. 67 284-61-33
Margonin,
późnobarokowy kościół św. Wojciecha
Nie
wiadomo, kto i kiedy dokładnie zbudował pierwszą margonińską
świątynię. Można przypuszczać, iż miało to miejsce między XII a XIII
w. W tym właśnie czasie rozwijał się kult św. Wojciecha. Pierwsza
historyczna wzmianka o kościele pochodzi z dokumentu wystawionego 15
maja 1364 r. w Gnieźnie. Na początku XVIII w. kościół został
zniszczony w czasie burzy. Odbudowany w latach pięćdziesiątych tegoż
wieku nakładem i staraniem Anny Melachowskiej Ciesierskiej uzyskał
swój dzisiejszy kształt. Dzwonnica obok kościoła zbudowana jest w
stylu klasycystycznym. W kościele na łuku tęczowym, oddzielającym
nawę od prezbiterium widnieje napis, przypominający fundatorkę. W
podziemiach kościoła w krypcie znajdują się szczątki właściciela
Margonina J. Ciecierskiego, jego żony Anny Melachowskiej
oraz członków ich rodziny. W małej trumience spoczywają tu także
wnętrzności gen. Franciszka Skórzewskiego. Jego serce pochowano w
kościele w Żoniu, a pozostałe szczątki w kościele w Łabiszynie.
Pałac
w Margoninie – dawna rezydencja rodu Skórzewskich.
Wybudowany
w drugiej połowie XVIII wieku. W latach 1842- 1843 przebudowany
według projektu Augusta Stülera w stylu
neogotyckim. Wówczas dobudowano z trzech stron skrzydła i wieże. W
kaplicy tego pałacu 17 października 1773 roku odbył się ślub Józefa
Wybickiego z Kunegundą Drwęską. W parku ustawiony został później
pamiątkowy kamień.
Pałac
usytuowany jest w parku krajobrazowym, położonym dwa kilometry od
centrum Margonina. W pałacu mieści się Sala Pamięci Józefa Wybickiego
oraz placówka o charakterze muzealno-przyrodniczym – Sala
Tradycji b. Szkół Leśnych im. K. Wojczyńskiego.
Kościół
pw. Św. Marcina w Żoniu
Żoń
to wieś w gminie Margonin. Leży ona między trzema jeziorami:
Oprzyńskim, Zbyszewickim. Znajdujący się tu szachulcowy kościół św.
Marcina z 1749 roku to jeden z najcenniejszych zabytków architektury
na ziemi chodzieskiej. Obecny jego kształt pochodzi
z
XVIII w. Szachulcowa konstrukcja jest wypełniona cegłą. Wnętrze
świątyni jest utrzymane w stylu barokowym i rokokowym. Boczne kaplice
tworzą rodzaj transeptu. Przy kościele rośnie podwójna lipa o
obwodzie pni: 330 i 340cm oraz jesiony do 420 cm.
Kościół
p. w. św. Barbary w Budzyniu
Kościół
parafialny pw. Św. Barbary został zbudowany w 1849 roku w stylu
neorenesansowym. Jest on murowany, orientowany, jednonawowy, w jego
fasadę zachodnią wkomponowana jest wieża. W ołtarzu głównym
(pochodzącym z drugiej ćwierci XVII wieku) znajdują się z rzeźby św.
Stanisława, Wojciecha, Barbary i Doroty. Natomiast obraz Trójcy
Świętej w ołtarzu jest późniejszy i pochodzi z przełomu XVIII i XIX
w. W kościele znajdują się również dwa boczne ołtarze z końca XVIII
wieku. Na późniejszej ambonie umieszczono późnogotycką rzeźbę
„Salvator Mundi” (Zbawiciela Świata) z pierwszej połowy
XVI wieku. Do wyposażenia kościoła należą również: obraz Świętej
Rodziny malarstwa J. Bąkowskiego z 1818 roku, ludowy krucyfiks, oraz
późnorenesansowa monstrancja wieżyczkowa z 1636 roku.
Zalecana
kolacja i ewentualny nocleg:
Budzyń,
Hotel Habenda ****, ul. Leśna 32 , tel. 67 283 44 00
Zawieziemy Was tam!
|
