Główna :  Dla autorów :  Archiwum :  Publikacje :  turystykakulturowa.ORG

 

Data wydania 29 sierpnia 2010, redaktor prowadzący numeru: Armin Mikos v. Rohrscheidt

Numer 9/2010 (wrzesień 2010)

 

Propozycja pobytu turystyczno-kulturowego w powiecie krotoszyńskim

 

Propozycję opracowała: Agata Handke

Pierwszy dzień zwiedzania - miasto Krotoszyn

Kościół św. Andrzeja Boboli - ul. Ks. Jerzego Popiełuszki 3
Kościół został zbudowany w 1789-90 dla miejscowego zboru luterańskiego na wzór kościoła Św. Trójcy w Warszawie. Zbudowany na kształcie walca, pokryty jest on kopułą, którą kiedyś wieńczyła tzw. latarnia. Wokół kościoła znajdują się rotundowe portyki. W 1885 roku dobudowano dwie wieże i zmieniono kształt głównego portyku. Wewnątrz znajdują się 19-głosowe organy z 1874 roku. Pierwsze dzwony ufundowane zostały już w 1818 roku. Obecne pochodzą z 1984 roku. W roku 1945 świątynia została przejęta przez Kościół Rzymskokatolicki, przy czym nadano jej tytuł Św. Andrzeja Boboli.

Muzeum im. H Ławniczaka w Krotoszynie - ul. Mały Rynek 1
Muzeum znajduj się w budynku dawnego klasztoru trynitarzy, zbudowanego w I połowie XVIII wieku na polecenie Józefa Potockiego. W obiekcie znajduje się niemal 5000 eksponatów z dziedziny historii, archeologii, sztuki i etnografii. Na zbiory historyczne składają się głównie dokumenty, monety, fotografie, dotyczące dziejów Krotoszyna od XVI do XX wieku. Do najważniejszych należą księgi, naczynia, pieczęcie i lady cechowe. Do najciekawszych elementów ekspozycji archeologicznej ze znalezisk w okolicy Krotoszyna należą zbiory z badań przeprowadzonych przez dr Dionizego Kosińskiego. Są to m.in. fragment wiosła z X wieku, a także modele grodu, osady, oraz cmentarzyska przy średniowiecznym grodzie w Piaskach. Sztuka w muzeum to przed wszystkim obrazy związane tematycznie z Krotoszynem. Ekspozycja etnograficzna pokazuje życie ludzi dawnej ziemi krotoszyńskiej. W wystawie znajdziemy między innymi sprzęt gospodarstwa domowego, wyposażenie dawnego wnętrza mieszkalnego.

Ratusz w Krotoszynie - Rynek
Ratusz miejski został zbudowany 1689 roku z inicjatywy burmistrza J. Dobrowolskiego i z funduszy ówczesnego właściciela Krotoszyna, F. Gałeckiego. Po pożarze w roku 1774. odbudowano go w stylu neorenesansowym. Budynek posiada trzy kondygnacje, stromy dwuspadowy dach z niewielkimi wieżyczkami. W XIX wieku otoczony był kramami, które w późniejszym czasie zostały zastąpione betonowymi pawilonami handlowymi. Wieża przypomina swoim kształtem pierwotną budowlę w stylu barokowym. Obecnie w ratuszu znajduje się urząd miasta i jedna z najlepszych restauracji w Krotoszynie.

Obiad można spożyć w Restauracji Ratuszowej, która posiada bogaty jadłospis, również z zakresu kuchni staropolskiej. Adres: Krotoszyn ul. Rynek 1 tel. 062 722 77 92

Kościół farny św. Jana Chrzciciela- ul. Farna 10
Kościół zbudowany został w latach 1592-1597 w stylu późnogotyckim. Jego fundatorem był Jan Rozdrażewski, a pierwotnym przeznaczeniem była funkcja zboru dla miejscowej gminy braci czeskich. Od 1601 roku kościół jest w użytkowaniu katolików. Układ fary jest bazylikowy, trzynawowy, ze sklepieniem kolebkowym. Posiada ona bogate wnętrze z wystrojem pochodzącym z XVII i XVIII wieku, w którym wyróżniają się drewniany ołtarz z kopią obrazu Rubensa oraz nagrobek Jana Rozdrażewskiego w kształcie leżącego rycerza.

Kościół św. Fabiana i Sebastiana - ul. Koźmińska
Wybudowany w 1752r . drewniany kościół został wzniesiony w miejscu, w którym już wcześniej wierni uczestniczyli w nabożeństwach za zmarłych, pochowanych na pobliskim cmentarzu. Pełnił on także funkcje kościoła szpitalnego. Świątynia zbudowana została na planie krzyża greckiego i swoim wyglądem przypomina nieco cerkiew. Została ona gruntownie wyremontowana w 1813 roku dzięki hojności ówczesnych mieszkańców Krotoszyna. Wewnątrz znajduje się cenny obraz św. Sebastiana i św. Fabiana. W roku 2008 kościół stał się świątynia patronalną Kurkowych Bractw Strzeleckich na terenie diecezji kaliskiej.

Krotoszanka” – ul. Koźmińska 22
Najstarszy zachowany dom mieszkalny z XVIII w . Dom zbudowany w całości z drewna, podcieniowy. Wewnątrz oryginalne wyposażenie z epoki. Dawniej dom był siedzibą krotoszyńskiego muzeum. Budowla pełni rolę wizytówki miasta.

Kolacja: Zalecana restauracja” Impresja”. Lokal posiada miły klimacie i bogate menu.
Po kolacji możliwość spaceru po parku i po uliczkach miasta. W okresie sezonu letniego na rynku urządzane są ogródki gastronomiczne.


Drugi dzień zwiedzania - okolice Zdun i Sulmierzyc

Zduny. Zabudowa małomiasteczkowa z okresu średniowiecza.
Zduny to jedyny w Wielkopolsce tak duży zespół zabudowy małomiasteczkowej. W jej skład wchodzi ponad 60 domów barokowych; w większości są to budowle konstrukcji szachulcowej, drewnianej i szkieletowo-glinianej z XVII, XVIII i XIX w. Przy rynku zwraca uwagę zespół murowanych domów z cegły z XVIII w.

Izba muzealna ZOK – Zduny, ul. Sienkiewicza 1
Izba muzealna w Zdunach powstała 1985 roku. Wszystkie jej zbiory mieszczą się na trzech poziomach budynku. Na parterze znajduje się sala poświęcona Samuelowi ze Skrzypny Twardowskiemu, wyeksponowane są wybitniejsze dzieła tego poety, a także eksponaty odnoszące się do jego związku ze Zdunami i Sulmierzycami. Na tym poziomie znajduje się również sala, w której prezentuje się wystawy czasowe. Na pierwszym piętrze znajduje się sala z eksponatami kultury materialnej i dawnego włókiennictwa. Utworzono również izbę na wzór typowych pomieszczeń z XIX i XX wieku. W muzeum znajduje się także piwnica, w której organizowane są kameralne koncerty, uroczystości i lekcje muzealne.

Kaflarnia Zduny
Kaflarnia w Zdunach powstała w 1858 roku. Założycielami była rodzina Reimannów. Początkowo wytwarzali oni gliniane garnki i donice. Dopiero później właściciele rozpoczęli produkcję kafli. Friedrich Reimann stawiał potem także pierwsze kaflowe piece w Zdunach i okolicy. Wprowadzane stopniowo nowinki techniczne spowodowały kolejne fazy rozbudowy zakładu. Kaflarnia nie przerwała pracy nawet podczas okupacji hitlerowskiej. Produkcja trwa tutaj do dnia dzisiejszego, przy czym nadal wykorzystywana jest tradycyjna technologia.
Dzisiaj kaflarnia posiada również ofertę kulturową: organizuje na zamówienie warsztaty ceramiczne. Możliwe jest także zwiedzanie zakładu, podczas którego chętni mogą zobaczyć, jak powstają piękne, ręcznie zdobione kafle.

Obiad proponowany w restauracji „Impuls” (ul. Łacnowa 13). Restauracja specjalizuje się w kuchni staropolskiej, proponuje także dania włoskie i francuskie.
Dla zamożniejszych turystów: w restauracji hotelu „Wawrzyniak” (Perzyce 46 - k. Zdun, droga na Krotoszyn). Restauracja posiada bogate menu z repertuaru kuchni tradycyjnej, ale także może także ugościć jadłospisem orientalnym.
Przejazd do Sulmierzyc (najlepiej przez Krotoszyn).

Sulmierzyce
Ratusz i muzeum w Sulmierzycach - Rynek
Ratusz w Sulmierzycach to prawdopodobnie najmniejsza budowla tego rodzaju w Polsce. Budynek w całości zbudowany jest z drewna. Pierwsze wzmianki o ratuszu pochodzą z 1765 roku, natomiast na chorągiewce wieńczącej dach budowli widnieje data 1743.
Ratusz jest piętrowy, przy czym schody prowadzące na piętro znajdują się na zewnątrz budynku. Ściany otynkowano na biało, dach kryty gontem, na środku znajduje się wieżyczka. Obecnie znajduje się tam sulmierzyckie Muzeum Regionalne.

Pomnik przyrody „Dąb Rozdrażewskich”
W okolicy Krotoszyna w kierunku Sulmierzyc znajduje się pomnik przyrody „Dąb Rozdrażewskich” – drzewo, z którym wiąże się legenda o dziedzicu miasta Janie Rozdrażewskim. Pod tym drzewem miał on podczas „Potopu” wzywać ludność do walki ze Szwedami.

Kolacja proponowana w Restauracji ”Starogrodzkiej” na sulmierzyckim Rynku, w Restauracji „Calabria” (ul. Borecka 5), lub w jednej z pizzerii, znajdujących się w Krotoszynie na Rynku lub w jego pobliżu. W tym ostatnim wypadku po kolacji możliwość skorzystania z atrakcji krotoszyńskiej pływalni „Wodnik”.


Trzeci dzień zwiedzania – Kobylin i Koźmin Wielkopolski

Kobylin.
Kościół poklasztorny Benedyktynów (dziś Franciszkanów) pod wezwaniem Matki Bożej przy Żłóbku).
Pierwotnie ufundowany w roku 1456 przez rodzeństwo dziedziców Kobylińskich, właścicieli miasteczka, dla benedyktynów nad rzeką Rdęca. Kościół klasztorny (w najstarszej warstwie gotycki) powstał jeszcze w XV wieku. W 1707 roku wojska rosyjskie zrabowały i spaliły klasztor, który został odbudowany przed 1720. Kościół jest ceglany, od południa przylega do niego niewielki klasztor, wzniesiony w XVI wieku i rozbudowany w wieku XVII i XVIII w stylu barokowym. Jego trzy skrzydła otaczają prostokątny wirydarz, natomiast czwarte skrzydło jest wydłużone w kierunku północnym. W podziemiach kościoła pochowany został Samuel ze Skrzypna Twardowski, wybitny polski poeta epoki baroku.

Koźmin Wielkopolski
Muzeum i zamek w Koźminie - ul. Zamkowa
Muzeum znajduje się w zamku, wzniesionym przez Maćka Borkowica w II połowie XIV wieku. Zamek założony został na planie czworoboku z wieżą o kształcie zbliżonym do koła. Po wielu przebudowach z dawnego zamku pozostała tylko wieża i część fosy, a także fragmenty renesansowej architektury budowli przebudowanej w czasach Andrzeja Górki, natomiast większość substancji dzisiejszego budynku pochodzi z okresu XIX-wiecznej przebudowy. Większą część zamku zajmuje dziś Technikum Rolnicze.
Muzeum Ziemi Koźmińskiej utworzone zostało w roku 1988, na jego przestrzeń wystawienniczą składa się 5 izb: 1. Sala Renesansowa znajdująca się w wieży zamkowej, z wystrojem stylizowanym na XVI w. 2. sala poświęcona dziejom miasta, w której zgromadzono eksponaty przedstawiające dzieje Koźmina i okolic, 3. sala z ekspozycją na temat dziejów Koźmina Wielkopolskiego w czasie II wojny światowej, 4. Izba Pamięci i Tradycji Szkół w zamku koźmińskim, 5. sala poświęcona współpracy partnerskiej między Koźminem Wlkp. a holenderską gminą Made en Drimmelen.

Kościół św. Stanisława i dawny klasztor Bernardynów - ul. Klasztorna 60,
Kościół zbudowany został dla zakonu Bernardynów pomiędzy 1648 a 1670 rokiem. Wcześniej znajdowała się tam mała drewniana kapliczka. Świątynia jest barokowa, w tym samym stylu (częściowo w rokoku) utrzymane jest także wyposażenie wnętrza (ołtarz główny z obrazem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej i cztery ołtarze boczne). Po kasacie zakonu rząd pruski utworzył tam w roku 1818 więzienie – dotychczasowi zakonnicy pełnili w nim funkcje kapelanów. Po śmierci w 1828 ostatniego bernardyna nastąpił koniec działalności tego zakonu w regionie. Podczas okupacji hitlerowskiej w byłym klasztorze funkcjonowało ciężkie niemieckie więzienie dla kobiet, a także magazyn wojskowy. W 1967 rozpoczął się kapitalny remont kościoła. Dziś dawne zabudowania klasztorne mieszczą dom pomocy społecznej.

Cmentarz żydowski
Koźmiński kirkut jest jedną z największych i najlepiej zachowanych nekropolii wyznania mojżeszowego w Wielkopolsce. Na jego terenie znajduje się ponad 250 macew. Najstarsze z nich pochodzą z pierwszej połowy XIX wieku, natomiast najmłodszy grób datowany jest na rok 1969. Przy cmentarzu zachowały się budynki, służące niegdyś co celów obrzędowych podczas pogrzebów. Na nagrobkach znaleźć można inskrypcje w kilku językach, poczynając od hebrajskiego, poprzez łacinę po język niemiecki, natomiast tylko ostatnia, powojenna macewa posiada napis w języku polskim. Różnorodność językowa obrazuje nie tylko rozwój historyczny, ale i skomplikowane dzieje Żydów koźmińskich.

Obiad: proponowany w Restauracji „Wieża” Koźmin Wielkopolski, ul. Stary Rynek 23

  
  Zawieziemy Was tam!

 

Nasi Partnerzy

 

Copyright ©  Turystyka Kulturowa 2008-2024


Ta strona internetowa używa pliki cookies w celu dostosowania serwisu do potrzeb użytkowników i w celach statystycznych. W przeglądarce internetowej można zmienić ustawienia dotyczące cookies. Brak zmiany tych ustawień oznacza akceptację dla cookies stosowanych przez nasz serwis.
Zamknij